“Schönberg vond met zijn Kammersymphonie het Schönberg Ensemble uit.”

(Reinbert de Leeuw)

Ensemble K2

Het ensemble is gezichtsbepalend voor de muziek van deze eeuw. Sinds Schönberg in 1906 zijn Kammersymphonie schreef, schieten de composities voor solistische ensembles van diverse samenstellingen als paddestoelen uit de grond. Er is nauwelijks een hedendaagse componist van naam en faam te noemen die niet voor ensembles heeft geschreven. En nagenoeg alle twintigste-eeuwse 'sleutelwerken' zijn geschreven voor ensemble. Sinds enkele decennia is er - in ieder geval in Nederland - een aantal professionele ensembles van wisselend pluimage aktief, dat zich in dit veelzijdige repertoire (van Schönberg tot Kagel, van Hindemith tot Yun) specialiseerd. Naast de professionele uitvoerenden is er een kleine, maar groeiende groep luisteraars geïnteresseerd in de nieuwe ensemblemuziek.

Voor amateurmusici is er echter vrijwel geen mogelijkheid om deze muziek zelf te spelen. Nieuwe muziek geldt als moeilijk en zwaar: de traditionele amateur-muziekgezelschappen wagen zich er nauwelijks aan.

De amateurorkesten of -koren die wel nieuwe muziek programmeren, ontbreekt het vaak aan de solistische- en diverse ensemblebezettingen om het interessantste deel van het hedendaags repertoire op de lessenaars te zetten. Kortom: de tijd is rijp voor de oprichting van een amateur ensemble voor nieuwe muziek.

Ensemble K2 vult een gat in de amateurmuziekwereld. Ensemble K2 staat open voor die amateurs (inclusief vakstudenten) uit heel Nederland.

Ensemble K2 wil een “nieuw” publiek interesseren voor ensemble muziek. Er is een uitgebreid publiek voor amateurmuziek, dat over het algemeen niet zo goed is ingevoerd in de nieuwe muziek-scene. Dit ensemble kan een schakel vormen tussen het amateurpubliek en de nieuwe ensemble muziek. Het kan de doorgaans als 'zwaar en saai' te boek staande hedendaagse muziek een stap dichter brengen bij amateurmusici en -luisteraars. Een theatrale compositie als Kagels Finale helpt de nieuwe muziek zeker om een deel van het zware imago af te schudden.

Repertoire

Ensemble K2 richt zich op twintigste-eeuws repertoire, met de nadruk op hedendaagse muziek. De bezetting is solistisch en variabel: strijkkwintet, solistische blazers, piano en slagwerk; eventueel aangevuld met andere instrumenten. Het repertoire is uitdagend, zowel voor de musici als voor de luisteraars.

Het eerste project opent met de moeder van alle ensemblestukken: de Kammersymphonie (1906) van de vader van de ensemblecomponisten, Arnold Schönberg. Als tegenhanger staat Mauricio Kagels Finale (1980/81) op het programma. Een compositie waarin op theatrale wijze het bloedserieuze imago van nieuwe muziek op de hak wordt genomen. Als de dirigent tegen het einde van het stuk het loodje legt, blijkt het om een levensechtere finale te gaan dan bij aanvang van de muziek te bevroeden was.

Alle betrokkenen bij het Ensemble K2 realiseren zich dat met de keuze van dit repertoire een ferm, maar ook pretentieus gebaar wordt gemaakt. Met Schönberg en Kagel op de lessenaar schep je hoge verwachtingen, alle deelnemers zullen zich dan ook volledig moeten inzetten om die verwachtingen waar te maken.

Musici

De musici van het ensemble zijn bovengemiddeld goede amateurs aangevuld alleen daar waar nodig met enthousiaste muziekvakstudenten. Zij hebben een bijeengesprokkelde gedegen ervaring in en grote affiniteit met het spelen van nieuwe muziek. Door middel van audities wordt er gezorgd dat de juiste persoon op de juiste plek belandt. De artistieke commissie coördineert deze audities en houdt toezicht op de kwaliteit en de inzet van de individuele instrumentalist. Nu al is duidelijk dat de aantrekkingskracht van het ensemble (repetitielocatie: Utrecht) zo groot is, dat het musici uit heel Nederland trekt. De 21 musici die aan het eerste project meewerken zijn woonachtig in Maastricht, Deventer, Utrecht, Zaandam, Rijswijk, Amsterdam, Woerden en Den Haag.

Artistieke leiding

Dirigent en hoboist Paul Janse is een enthousiastmerende figuur met grote vakkennis, die zeer stimulerend heeft gewerkt bij het opstarten van dit initiatief. Hij heeft de artistieke leiding van dit ensemble op zich genomen. Paul Janse is een groot voorstander van het uitvoeren van moeilijk modern repetoire door amateurs. Juist door het wel op de lessenaar te zetten en te spelen gaat men de muziek beter begrijpen en beter spelen.

Paul Janse studeerde hobo bij Carlo Ravelli aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam en bij Pauline Oostenrijk aan het Hilversums Conservatorium.

Naast het zelf uitvoeren is Paul Janse zich gaan specialiseren in het dirigeren van modern repertoire. Hij is reeds vele jaren de vaste dirigent van het blazersensemble Timber in Amsterdam en hij is sinds seizoen 1996-97 de opvolger van Jurjen Hempel als dirigent van het Utrechts Blazers Ensemble.

Paul Janse is een veel gevraagd repetitor voor amateurorkesten in de randstad.

Naast de diensten van Paul Janse zal er gebruik gemaakt worden van repetitoren die afkomstig zijn uit de professionele ensembles. Zij weten als geen ander welke problemen er in de muziek schuilen. Zij zijn zelf uitvoerenden van de muziek die Ensemble K2 op de lessenaar heeft staan. Er zullen wisselende repetitoren gevraagd worden die ieder met hun specifieke vakkennis (van verschillende groeps-bezettingen: blazers, strijkers, slagwerk/piano) delen van het repertoire kunnen helpen instuderen. Voor het eerste project hebben we Hans Woudenberg, cellist van het Schönberg ensemble bereidt gevonden de strijkers te coachen.

Uitvoeringen:

ENSEMBLE K2

o.l.v. Paul Janse

“Kammersymphonie” (1906) - Arnold Schönberg

“Finale” (1980/81) - Mauricio Kagel

Zaterdag 7 november 1998 “Maria Minorkerk” te Utrecht aanvang 20.30 uur

Zondag 15 november 1998 “De IJsbreker” te Amsterdam aanvang 20.30 uur

Toegang fl 15,= (CJP/Pas-65 fl 12,50)